کیان نبض زندگی

پسر خوشکل مامان ،دوست دارم هر روز تمام خاطرات قشنگت را اینجا بنویسم برات  اما فرصت نمی کنم تو این روزا خیلی شیطون شدی از دیوار میری بالا،مخصوصا که روزا که من پیشت نیستم باباجون حسابی لوست کرده،تو خیلی زود همه چیز و یاد میگیری خیلی وقت همه رنگا رو یاد گرفتی به بنفش میگی  منفش به قرمز میگی قلمز برات کارتای صد آفرین گرفتم و تو زود چند تا کلمه یاد گرفتی اولین بار که برات کیف و دفتر و مداد رنگی گرفتم رفته بودیم خونه بابای زن دایی نسیبه برا اولین مهمونی عروسیش فرداش من برات کیف باب اسفنجی قرمز گرفتم چه زوقی می کردی حالا هر روز اون کیفو میندازی کولت و میگی میخوام برم مدلسه این علاقه دفترو قلم داری که همش با خودم میگم نکن تا برسی م...

             زندگی مثل یه جاده است یه جاده که معمار و مهندسی نداشته که بسازدش تو خودت اون جاده را میسازی با فکر و انتخاب و روش خودت .این جاده از قبل نقشه ای نداشته تا تو بذاری جلو خودت و پیش بری ،نه........این تویی که برا جادت نقشه می کشی،این جاده ممکن یه جاش آسفالت باش یه جاش هم خاکی پس مواظب باش گول نخوری. پسرم اگه تو راه بارون گرفت یه کم توقف کنی اشکال نداره و لی اگه دیدی  بارون هی بیشتر و بیشتر شد و تو هم عجله داری پس یه کاری کن! خورشید وجودت را با غرور به ابرا بتابون تا از غرور و بزرگی تو شرمنده بشن و برن کنار. اگه به یه تونل پر پیچ و خم رسیدی میدونی باید چکار ک...

...

اولین برفی که دیدی چه کیفی میکردی همش میخواستی بری تو برف .عجب برفی هم بود همه جا سفید شده بود یه نعمت واقعی آخه مامانی هم چند روزی تعطیل شد و با هم حسابی کیف کردیم ...

تو دنیای منی کیان امید فردای منی کیان دوست دارم همیشه ایام را به کامت شیرین نمایم دلم میخواد هر روزکه از خواب بیدار میشم چشمام فقط چهره قشنگ و ناز تورا ببین اما میدونم بعضی وقتا اذیت میشی منم همینطور روزای اول که تو را میذاشتم میرفتم سر کار تو همش هفت ماهت بود خیلی وقتا مسیر تا محل کارم رو گریه میکردم اما چکار کنم مامانی مجبور بود روزای اول هر روز که از سر کار بر می گشتم باید حتما برات یه اسباب بازی میخریدم دلم نمی یومد همینطوری بیام خونه اما بعدش دیدم اینطوری نمی تونم خودم را آروم کنم خدا رو شکر باباجون و مادر بزرگت بهتر از من در نبودم ازت مواظبت میکردن  یه عشق عجیب بهت دارن من همیشه قدرشون رو میدونم و سپاسگذار زحماتشون هستم تو هم باش ...

کیان عزیزم اینجا میخوام برات یه خاطره بگم هر چند همیشه با زبون خودت یه چیزایی برات میگم الان برات مینویسم نه بخاطر تلخی خاطره اش بخاطر بزرگی کسی که میخوام ازش برات بنویسم. یک ماه پس از اولین تولدت یه اتفاق تلخ افتاد یه اتفاقی که روح و جان هممون رو تسخیر کرد برا همین تو یک سال بعد تولدت نمی دونم بر من چی می گذشت شاید اون روزها محبت به تو رو هم فراموش کردم.وقتی ما دایی عیسی را توی یه تصادف از دست دادیم برات از غصه ها و سختی ها نمی گم فقط میخوام از بزرگی اون مرد بگم کسی که یه انسان واقعی بود شاید وقتی این خاطره رو بخونی که من هم نباشم کسی چه میدونه اما دوست دارم شبیه اون بشی بزرگ،بخشنده ،مهربون یه فرشته .دایی عیسی تو را خیلی دوست داشت با یاد...

چقد خوابات قشنگ ...

کیان عزیزم میخوام بدونی من همیشه این مناسبتا برام خیلی مهم ،و چی از تولد دردونه من مهم تر یه پسر ناز و با هوش که همون ماههای اول به با هوش بودنش پی بردم حالا نزدیک تولدت بود روز قبلش برات خرید کردم تزئین کردم اون مناسبت یه مناسبتی بود که همه توش خوشحال بودن روز تولدت ناهار مهمون داشتین ساعت دو بعد ظهر هم تولد تو بود چون همه عکسا خانوادگی بودن نمی تونم برات بذارم فقط اونایی که میشه رو برات میذارم وقتی میخواستیم کیکت رو بیاریم تو خیلی بیقراری میکردی خوابت میومد بعدم بی خیال تولدو مهمونا برا خودت راحت خوابیدی ومهمونا همه ناگفته نماند وقتی بعد کلی منتظر گذاشتن مهمونا از خواب بیدار شدی و کیک رو گذاشتیم جلوت با دست زدی تو کیک و گذاشتی...

...

...